Summus dolor plures dies manere non potest?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Duo Reges: constructio interrete. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.

Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Sed tamen intellego quid velit. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

1. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
2. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum
auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?

Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Optime, inquam.

Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?

Qui convenit?

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P.

• Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
• Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
• Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
• An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?
• Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
• Age, inquies, ista parva sunt.